IN DE KIJKER

Vrijwilligers in de kijker

Wanneer je op sportpark ‘Achter de Run-Inn’ aankomt en richting de kantine loopt, loop je al gauw een aantal mensen tegen het lijf die als vrijwilliger hun steentje bijdragen aan de club. Of dat nu de afgevaardigde, de secretaris, de scheidsrechter of iemand van het kantinepersoneel is; ze zijn allen even belangrijk om ervoor te zorgen dat iedereen die bij de club is als sporter of supporter een leuke dag of tijd heeft.

Paul Roeffaers - sportverdienste stad Peer 2019

We horen steeds vaker in de regio, SV Breugel zit in de lift. We hebben het dan niet alleen over het sportieve, hoewel we zeer blij zijn met onze herwonnen plaats in derde en de daarbij horende Peerse derby’s, maar ook met de titels in de laatste jaren van onze U17, U21 en vorig jaar nog onze 2e ploeg.

Daarnaast bouwen we ook weer van onderuit met om en bij de 40 jeugdspelertjes onder de 10 jaar, wat niet slecht is voor een klein kerkdorp van amper 1500 inwoners met weinig nieuwbouw in de laatste jaren. Maar ook aan onze infrastructuur wordt gewerkt. Een non-conventionele actie als onze veiling bracht ons meer dan 17,000 euro op, waarvan we de helft via Kleine Prins vzw hebben laten terugvloeien naar de maatschappij en van de andere helft konden we al onze velden van automatische beregening voorzien.

We doen dat met een hele bestuursploeg en binnen die bestuursploeg, waar zoals in vele clubs bestuurders komen en gaan, zit 1 vaste bescheiden kracht, Herman van Rompuy zou hem de ‘rustige vastheid’ noemen, die als verbindende factor werkt binnen de eigen club, maar ook naar andere – en met name de Peerse - clubs toe. En ja, we spreken hier over Paul Roeffaers.

Wij zijn dan ook blij Paul te mogen nomineren voor de trofee van sportverdienste voor het vele goede werk binnen de Noord-Limburgse, Peerse en vooral ook Breugelse voetbalgemeenschap. De drijfveer van Paul is dan ook mee te werken aan een initiatief dat op dorpsvlak jong en oud toelaat om te sporten.

We willen dan ook graag Paul, wiens bescheidenheid hem siert, vandaag even op de voorgrond plaatsen. Paul was ooit een begenadigd fietser, en wie de gedrevenheid van de Roeffaersen kent, weet dat het niet om rustige toertochtjes ging. Was het nu het gemiddelde of de afstand, volgende keer moet het sneller of verder. Op fysiek vlak legt Paul de lat graag hoog voor zichzelf. En nog steeds.

In 1988 stapte hij in de politiek waar hij vier jaar lang het schepenambt in Peer vervulde. Voor lange fietstochten was nog weinig tijd en daardoor stapte Paul over op lopen en zijn andere passie voetbal, dit bij de veteranen van SV Breugel. Al vlug werd hij halfweg jaren ’90 gevraagd jeugdtrainer te worden van de kadetten, eerst bij SV Breugel, later in de brede Peerse samenwerking, waar de basis ligt van de goede band tussen Paul en de andere Peerse ploegen.

In 2005 kreeg hij dan nog een andere microbe te pakken, die van scheidsrechter en floot Paul jarenlang wedstrijden van eerst jeugd en reserves en later eerste elftallen. Tegenwoordig fluit hij op zijn 59e nog altijd reservematchen bij de seniors. En dat met nog steeds diezeflde passie en doorzettingsvermogen dat hem kenmerkt, maar ook met oog voor detail en accuraatheid. Iets wat hij ook al meer dan 10 jaar etalleert in het bestuur van SV Breugel, waar hij als gerechtigd correspondent aangesteld is.

Paul mist zelden of nooit een vergadering van SV Breugel, de Noordlimburgse verstandhouding, de Peerse sportraad, … en als hij er al een mist, belt hij s anderdaags al op om te horen wat er gezegd werd. Hij is een pietje precies in de opvolging van acties, staat klaar voor jong en oud – men kan steeds bij hem thuis of op de club terecht - en houdt als bindende factor en is met al zijn ervaring een onmisbare radar in onze enthousiaste bestuursploeg en daarmee de exponent van de mooie tijden die onze club nu doormaakt.

Paul geniet ervan als hij inzet en gedrevenheid ziet bij mensen, bij ieder die op zijn of haar manier een steentje bijdraagt aan het grotere geheel, of dat nu op het voetbalveld is of op bestuurlijk vlak. Paul is ook een man van samenwerking, iemand die bij activiteiten altijd roept ‘ah, we mogen de andere Peerse ploegen niet vergeten uit te nodigen’, samenwerken is zijn motto, niet tegenwerken en dat draagt hij over op de hele ploeg. Zelf minimaliseert hij zijn rol ‘ik doe wat ik kan, meer kan ik niet’ hoor ik hem vaak zeggen. Een uitspraak van een veel te bescheiden iemand die het verdient om genomineerd te zijn voor de trofee van sportverdienste.

We gaan op regelmatige tijdstippen onze andere vrijwilligers ook eens in de kijker zetten, want met al deze vrijwilligers maken we een sterke club.